Ik ben nu al ruim een week
in een hotel in Nairobi. Vanuit hier werk ik op afstand en hou contact met het
veld en mijn collega’s. Vorige week is het coördinatie team samen gekomen in
Nairobi. Sinds vrijdag zijn mijn collega’s naar huis, omdat ze allemaal
redelijk in de buurt wonen, en ben ik alleen in het hotel. We overleggen
voornamelijk via skype.
Vanuit Nairobi google ik naar
nieuws over Zuid Soedan. In het Nederlandse nieuws is bijna niets te vinden. Het
meeste vind ik op Sudan Tribune en Al Jazeera.
De vice president werd
afgezet in 2013 en werd toen rebellen leider. In Augustus 2016 werd het
vredesakkoord getekend, de vraag was in hoeverre de president en rebellenleider
erachter stonden, maar de druk van de internationale gemeenschap was groot. In
April 2016 kwam de rebellenleider eindelijk naar Juba, en hervatte zijn rol als
vice president. Vele van zijn soldaten waren hem vooruit gegaan.
Volgens het vredesakkoord,
moesten de beide legers samen gaan, om gezamenlijk de veiligheid te waarborgen.
In plaats daarvan gingen ze in Juli 2016 met elkaar vechten, en vluchten
inwoners en humanitaire hulpverleners de stad uit.
Ook de vice president is Juba ontvlucht en
verbergt zich ergens.Hij werd gevraagd terug te komen, maar kwam niet. Inmiddels is er een vervanger voor zijn rol als vice president aangesteld, dit is volgens
de gevluchte vice president illegaal. De vraag is wat dat voor consequenties
heeft.
Er wordt gevochten op diverse
plekken in het land.Ongeveer 60.000 mensen zijn gevlucht in de afgelopen 3
weken. Volgens de UNHCR worden vluchtelingen tegen gehouden door gewapende
groeperingen. De gewapende groeperingen plunderen huizen, vermoorden burgers en
rekruteren verplicht kinderen . Er zijn verhalen
van seksueel misbruik en verkrachtingen door het leger.
De VN was bereid om extra
vredes troepen te sturen. De president weigert want er zijn al 12.000 soldaten
van de VN, en Zuid Soedan kan prima zichzelf redden, zegt een van zijn woordvoerders.
Momenteel is het rustig in
Juba, het leger van de rebellen is vertrokken. Ik hoor van anderen dat het stil
is op straat. De Zuid Soedanese pond is niets meer waard, het eten schreeuwend duur en er was al honger in het land.
Daarnaast is er inmiddels een
cholera uitbraak in Juba.
Ondertussen zit ik in een
hotel in Nairobi. Het lijken twee verschillende werelden, de wereld van het
nieuws uit Zuid Soedan en mijn hotel kamer in Nairobi. Dan hebben we ook nog de
wereld op ander plekken zoals Syrië, waar ik af en toe ook nog het nieuws van volg en
de wereld in Nederland. Soms lijkt het of mijn leven uit vele verschillende werelden
bestaat die allemaal naast elkaar bestaan. In de ene wereld is bijna niet voor
te stellen wat er in de andere wereld gebeurt.
Wanneer we terug gaan naar
Zuid Soedan is nog geen definitief besluit over genomen. Sommige organisaties
zijn alweer terug, anderen niet.
Dagelijks wordt de situatie
gemonitord, maar het is erg lastig te monitoren. Men probeert een beeld te vormen
wat er mogelijk wel of niet kan gebeuren, maar eigenlijk is het onvoorspelbaar.
Het is een afweging maken tussen onze veiligheid en hulp verlenen.
