Jonge meisjes die uitgehuwelijkt worden en moeder worden. Ik
heb er al eerder over geschreven in HUWELIJK: NORMEN EN WAARDEN (nov 2014). Het
is een onderwerp waar ik me enigszins machteloos bij voel. Onze verloskundigen
zien zeer regelmatig jonge meisjes, die zwanger zijn.
De Jordaanse verloskundige zit vandaag achter haar tafel in
haar barak. Ze is gekleed in een lang zwart kleding stuk, een hoofddoek en een
witte jas over haar kleding. Er komt een meisje van 15 jaar binnen. Het jonge
meisje is ook gekleed in een kledingstuk tot op de grond met lange mouwen en
een hoofddoek. Op haar arm heeft ze een jongetje van 4 maanden, haar zoontje. Het
jonge meisje heeft een kinderlijke en verlegen lach op haar gezicht als ze vraagt
om een zwangerschapstest. De verloskundige geeft haar de zwangerschapstest. Ze
legt uit aan het jonge meisje dat ze met de zwangerschapstest terug moet komen.
Als de test positief is, is het belangrijk om terug te komen voor het eerste
controle bezoek en voorlichting. Als de test negatief, wil ze haar ook graag
zien, om te praten over voorbehoedsmiddelen. Haar zoontje is nog maar 4 maanden
en het is goed om een poosje te wachten met de volgende zwangerschap, zowel
voor haar eigen gezondheid als voor de gezondheid van haar zoontje. Tijdens mijn
bezoek zie ik het meisje niet terug, maar het kan zijn dat ze de volgende dag
terug komt.
Nog een meisje van 15 jaar, ze komt met haar moeder. Haar
moeder vraagt om een zwangerschapstest voor haar dochter. De test is positief,
het meisje is voor de eerste keer zwanger. De verloskundige doet de nodige
controles bij het meisje, en legt haar van alles uit over zwangerschap, de veranderingen
in haar lichaam, advies ten aanzien van eten en meer. Het meisje zegt niets en
zit er wezenloos bij. Haar moeder stelt alle vragen. De verloskundige richt
zich steeds in het gesprek op het meisje, maar de informatie lijkt niet tot het
meisje door te dringen.
Een andere jonge dame van 18 jaar, ze heeft twee kinderen.
Ook zij komt voor een zwangerschapstest. De test is negatief. De verloskundige
legt haar uit dat het belangrijk is, om wat langer te wachten met de volgende zwangerschap.
Het jonge meisje legt uit dat ze graag nog een kind wil omdat ze bang is dat
haar man haar anders verlaat. De verloskundige vraagt: “Heeft je man dat
gezegd?”. Het antwoord is: “Nee”. De verloskundige, legt uit; “Je hebt al twee
kinderen. Je man zal je echt niet zomaar verlaten. Je kunt je ook mooi maken
voor je man, en jezelf opmaken, het gaat niet alleen om kinderen.” De
verloskundige vraagt: “Kun je je man vragen ook te komen”. Het meisje
verdwijnt. Even later komt ze met haar man. De verloskundig nodigt hem uit te
zitten. Ze legt hem en zijn jonge vrouw uit, waarom het belangrijk is te
wachten met de volgende zwangerschap en bespreekt voorbehoedsmiddelen. Ze
vraagt hem: “Zal je je vrouw verlaten als ze nu niet nog een kind krijgt”. Het
antwoord is: “Nee”. De verloskundige weet de juiste toon te zetten tijdens het
gesprek en legt uit zonder oordeel.
Voorbehoedsmiddelen is iets wat de verloskundige meestal alleen
met de vrouw bespreekt. Onze verloskundige nodigt ook steeds de man uit, soms
lukt dat, soms niet. Ze vertelt mij dat man en vrouw binnen het huwelijk dit
ook niet makkelijk bespreken. Waar het kan probeert zij het gesprek te beginnen
met man en vrouw.
Ik word iedere
keer diep geraakt, als ik een jong meisje zie wat uitgehuwelijkt is en al
moeder is of wordt. De meisjes zijn eerst gevlucht uit eigen land, ieder met
haar eigen verhaal. Als ze dan veilig aangekomen zijn in Jordanië in een vluchtelingen
kamp of daarbuiten, worden ze uitgehuwelijkt, meestal met goede bedoelingen, om
haar te beschermen. De jonge meisjes worden moeder, stoppen met school en
krijgen de verantwoordelijkheden van een volwassene. Volgens onderzoek
van UNICEF is een kwart van alle huwelijken onder Syrische vluchtelingen in Jordanië
met minderjarige meisjes.
