In de kleine dorpjes in het
Noorden van Jordanië, vlakbij de grens met Syrië, wonen vele Syrische
vluchtelingen. Tot een half jaar geleden konden zij terecht bij gezondheidsposten
van de overheid en was de zorg voor hen gratis. Vanaf half November 2014 is dit
veranderd. De Jordaanse overheid kan de kosten niet aan, en de Syrische
vluchteling moet betalen. De kosten zijn laag, omdat het gesubsidieerd is, maar
voor mensen die weinig hebben, en ook eten en onderdak moeten betalen is het
niet te betalen. Het aantal mensen dat nu naar de gezondheidsposten van de
overheid gaat is flink gedaald sinds november. Waar gaan ze nu heen? In Ramtha
zijn klinieken van organisaties waar de zorg gratis is voor hen, onder andere
onze kliniek, maar het vervoer kost geld. De vraag is gaan ze naar Ramtha, of
gaan ze niet naar de doctor totdat ze erg ziek zijn?
Inmiddels hebben wij besloten dat
we een mobiele kliniek gaan starten voor mensen met een chronisch aandoening in
deze dorpen.
Waarom voor mensen met een chronisch
aandoening?
Onder de Syrische vluchtelingen
zijn veel oudere mensen met een chronische ziekte zoals suikerziekte, hoge
bloeddruk en chronische longziekten.
Iemand met een chronische ziekte
of aandoening hoeft zich niet perse ziek te voelen. Maar zij moeten wel toegang
hebben tot zorg en medicatie. Als zij geen toegang hebben tot behandeling en hun
voorgeschreven medicatie niet gebruiken, krijgen zij allerlei klachten, worden
ziek en krijgen complicaties.
Wij willen met onze mobiele
kliniek tegemoet komen aan de behoeften van mensen met een chronische
aandoening die anders geen toegang hebben tot zorg, zowel voor de Syrische
vluchteling, maar ook voor Jordaanse mensen, die kwetsbaar zijn.
De zorg bestaat niet alleen uit
medicatie. Het is vooral ook belangrijk om mensen bewust te leren omgaan met
hun chronische aandoening of hun leefstijl welke invloed heeft op klachten verergering.
Wij willen ons richten op zelfmanagement,
waarbij het belangrijk is dat iemand leert leven met zijn chronische aandoening
en grip krijgt hierop.
Voordat de mobiele kliniek
daadwerkelijk van start kan gaan moest er heel veel gebeuren. Een bus is
omgebouwd tot mobiele kliniek, hij ziet er echt geweldig uit.
We hebben sta-plaatsen voor onze
kliniek georganiseerd in 4 verschillende dorpen. Er zijn vaste dagen in de week
voor iedere dorp. In de 2 kleine dorpen zijn we eenmaal per week. In de twee
grotere dorpen zijn we tweemaal per week.
Onze community health workers zijn
met flyers de dorpen in gegaan om mensen te informeren. Posters zijn opgehangen
in de gezondheidsposten en openbare gelegenheden. In onze eigen kliniek geven
verpleegkundigen de voorlichting over de mobiele kliniek.
We hebben een sollicitatie proces
achter de rug en hebben nu een arts, een verpleegkundige, een apothekers
assistent en een chauffeur voor onze mobiele team.
Er zijn protocollen ontwikkelt,
materialen om de patiënt te counselen. Ieder patiënt krijgt een persoonlijk
logboekje, met informatie over zijn chronische ziekte, zijn medicatie en andere
informatie. In dat logboekje kan hij of zij zijn plan schrijven hoe zijn
leefstijl aan te passen en bijhouden hoe het gaat.
Er is een handleiding geschreven
waarin alle processen staan beschreven, denkend aan de dagelijkse routine, de organisatie
van de dagelijkse medicatie, hoe de data te verzamelen, taakbeschrijvingen en meer.
Dit alles is in een tweedaagse intensieve training verwerkt, waarin het team veel
informatie te verwerken heeft gekregen, maar waarin ook veel geoefend is in het
counselen van de patiënt.
Er is keihard gewerkt door het medische
team, het logistieke team en andere betrokkenen.
Ik vind het echt geweldig, om hier
mijn bijdrage aan te mogen leveren. We werken aan kwaliteit van zorg, ontwikkelen
materialen, trainen, coördineren, organiseren en lobbyen. Dit is het werk waar
ik van hou!!
Het team voor onze mobiele
kliniek is er klaar voor. Ze zijn gemotiveerd en willen met plezier aan de slag.
Wanneer we daadwerkelijk
beginnen????
Ik had gehoopt deze week, maar we
wachten nog op een officieel licentie van de overheid, en dat is nog even
afwachten en geduld hebben.
