Overal in de wereld hebben mensen verschillende gewoontes en
visies, zo ook op het huwelijk.
Een moslim man mag vier vrouwen trouwen. In Nederland kunnen
mannen, met mannen trouwen. Er zijn mensen die trouwen uit liefde, anderen
worden uitgehuwelijkt. Er zijn mensen met een LAT relatie en er zijn meisjes
die trouwen op hun 12e jaar.
Van de week bewonderde ik het leven op straat. Ik zag twee
mannen met rood-wit geblokte doeken op hun hoofd elkaar begroeten, omhelzen en zoenen.
Ik maakte daar een opmerking over tegen mijn gesprekspartner, een Jordaanse man.
Ik vertel dat in Nederland vrouwen elkaar begroeten met een zoen, mannen zoenen
ook vrouwen ter begroeting, maar je ziet in verhouding weinig mannen elkaar
begroeten met een zoen. In Jordanië kijkt niemand er van op als mannen elkaar
zoenen of omhelzen bij een begroeting. Maar mannen begroetten vrouwen niet met
een zoen, en veel mannen geven een vrouw ook geen hand. Het is altijd aardig om
over de verschillen in gewoontes en het waarom te babbelen. Al babbelend komt
het gesprek op mannen die met elkaar trouwen. “Disgusting”, zegt mijn
gesprekspartner uit de grond van zijn hart.
Ja, ja…… het is duidelijk. Ik wilde eigenlijk nog een
balletje opgooien, de discussie leek me wel aardig, en ik lok graag mensen uit
de tent. Helaas riep het werk.
Een paar uur later dezelfde dag.
Er komt een jong meisje binnen bij de kinderarts met twee
kleine kinderen. Ik vraag me af of het meisje het oudere zusje is, of een jonge
moeder, die er wel heel erg jong uitziet. Ze heeft haar hoofd in een doek
gewikkeld, dus ik zie maar een deel van haar gezicht. Ze komt op mij over alsof ze zelf nog een kind
is.
Als het meisje vertrekt, vertelt de kinderarts, dat het meisje
de moeder is van 14 jaar. Haar oudste kind is 2 jaar.
De tranen schieten in m’n ogen. Hoe kan het……….? Zo’n jong meisje.
Ze is dan waarschijnlijk op haar elfde getrouwd. Misschien was ze net twaalf.
Ik vraag me af wie haar man is en hoe oud hij is. Ik ga er van uit dat de man
zeker een aantal jaren ouder is, anders kun je niet eens een gezin onderhouden.
Hoe kun je met zo’n jong meisje, een kind nog, gaan trouwen, het bed in kruipen
en kinderen krijgen. Ik vind het onbegrijpelijk. Ik vind dat het niet moet
mogen, ik vind het bizar. M’n moederhart spreekt en het liefst zou ik het
meisje willen redden en beschermen.
Ik denk aan mijn gesprekspartner vanmorgen die bij het
homohuwelijk uit de grond van zijn hart zei “Disgusting”. Het zelfde woord komt
nu in me op, als ik aan dit kind huwelijk denk.
De jonge moeder blijft nog lang in mijn gedachten hangen en
ik denk na over de cultuurverschillen.
Wat is wel en niet acceptabel, welke normen en waarden bepalen dat? Mag
ik zomaar oordelen over het huwelijk met dit jonge meisje. Mag een ander zomaar
oordelen over een homohuwelijk bij ons. Waarom wordt ik zo geraakt door dit
kind huwelijk, en waarom vindt een ander het homohuwelijk bizar?
Eigenlijk vind ik dat ik deze twee huwelijken niet eens
naast elkaar kan leggen, maar in beide gevallen vindt een ander, uit een andere
cultuur, met een andere visie daar iets van. Wat is het verschil?
Ik bedenk me dat dit met rechten te maken heeft. Iedereen
heeft recht op geluk, maar een kind heeft ook recht om kind te zijn. Wie
bepaalt deze rechten, het christendom, de islam, de Arabische wereld, de
westerse wereld, de mensheid, welk deel van de mensheid?
Ik bedenk dat zolang een mens een wel overwogen beslissing
kan nemen, je elkaar en anderen geen kwaad en pijn doet, en elkaar het geluk
gunt, dan is iets goed.
Maar wat kwaad en pijn is wordt misschien in ieder cultuur
anders ervaren.
Een kind van 12 is in mijn ogen niet volwassen genoeg, om
een weloverwogen eigen beslissing te nemen, en moet nog de kans hebben zich te
ontwikkelen en ontplooien op allerlei gebied. Maar welke visie is de juiste?
Natuurlijk vind ik dat mijn visie de juiste is! Maar dat vindt
iedereen van zijn eigen visie.
Wie ben ik, in een ander land, een andere cultuur. Ik ga er
van uit dat iedere vader en iedere moeder het beste voor heeft met zijn
kinderen. En ik vraag me af wat de beweegredenen zijn geweest voor de ouders om
met dit huwelijk in te stemmen. Een reden kan zijn dat het jonge meisje
verzekerd is van persoonlijke en materiële zekerheid en veiligheid door middel van het huwelijk.
Wat acceptabel is hangt af van allerlei factoren. Waar heeft
je wiegje gestaan; wat is je religie; woon je in het westen, het midden oosten
of Afrika; ben je arm of rijk; leef je in oorlog of in vrede.
Ter informatie:
De wettelijke leeftijd om te trouwen in Jordanië is 18, maar
uitzonderingen zijn mogelijk vanaf de 15 jaar in specifieke omstandigheden en
alleen met toestemming van de rechter. (de Sharia).
De wettelijke leeftijd om te trouwen in Syrië is 18 voor
jongens en 17 voor meisjes. Ook hier zijn uitzonderingen mogelijk met
toestemming van een wettelijke mannelijke voogd en speciale toestemming van de
rechter. Jongens kunnen dan trouwen op de leeftijd van 15 jaar, meisjes op de
leeftijd van 13 jaar.
Zowel in Jordanië en Syrië moet aan diverse voorwaarden
worden voldaan, wil de rechter toestemming geven. Voor diegene die meer willen weten, hieronder een link: een onderzoek naar huwelijken met jonge mensen in Jordanië.
