Cobi Rietveld: april 2015

Ik zou graag willen dat we het niet meer hoeven hebben over de rechten van de vrouw, omdat man en vrouw als gelijken behandeld worden, waarin het normaal is dat zij dezelfde rechten en plichten hebben. Helaas is er nog steeds ongelijkheid in vele delen van de wereld tussen man en vrouw.

Er zijn nog steeds vrouwen die slachtoffer zijn van discriminatie en ongelijkheid, en in sommige landen is deze ongelijkheid zelfs bij de wet geregeld.

Ik woon in een Islamitisch land en ik nieuwsgierig ben. Wat zegt de Islam over de rechten van de vrouw? De media in Nederland geeft geen positief beeld, en geeft het beeld van de ondergeschikte positie van de vrouw.

Tot mijn verrassing lees ik dat de Islam gelijkheid predikt van mannen en vrouwen. De Islam verbiedt elke slechte behandeling van vrouwen.

In de 7^e eeuw werd de Koran gepenbaard aan de profeet Mohammed. In die tijd was de positie van de vrouw over bijna de gehele wereld ondergeschikt aan de man. Met de openbaring van de Koran en de Islam werden de rechten van de vrouw hersteld. De vrouw wordt aangemoedigd onderwijs te volgen en een bijdrage te leveren aan de samenleving. Vrouwen kregen rechten in de erfenis, onafhankelijk bezit, scheiding en het recht om in de rechtbank te getuigen. Ook de seksuele rechten van de vrouw worden beschreven.

In het werk van Karen Armstrong staat: “In de middeleeuwen werd de Islam door de christelijke wereld bekritiseerd, omdat het vrouwen te veel rechten verleende.” Als ik het zo lees, lijkt het erop dat de Islam de eerste was die opkwam voor de rechten van de vrouw. Ik vind het bijzonder dit te ontdekken.

Tijdens mijn werk wordt ik geconfronteerd met de rechten van de vrouw op het gebied van de seksuele en reproductieve gezondheidszorg.

Er is seksueel geweld, maar dit wordt amper gerapporteerd vanwege schaamte en angst. Seksueel geweld binnen het huwelijk wordt al helemaal niet over gesproken.
Er komen meisjes van 14, 15, 16 jaar in onze klinieken die zwanger zijn, soms van hun tweede kind. De meisjes zijn uitgehuwelijkt.
Ongetrouwde mensen jong of oud, hebben volgens de wet, geen toegang tot anticonceptie.
Er zijn ongewenste zwangerschappen.
De morning after pil, is een niet geregistreerde medicijn in Jordanië. Het is wel aanwezig, maar mag alleen gebruikt worden na een verkrachting. Heel vaak komen de vrouwen echter pas na 72 uur.
Er is regelmatig een vraag om abortus. Abortus is niet legaal in Jordanië. Zowel de vrouw is strafbaar en kan de gevangenis in draaien volgens de wet, als diegene die de abortus heeft uitgevoerd. Ik ga er vanuit dat de vrouw al een hele emotionele strijd achter de rug, voordat zij de vraag stelt. Als er geen antwoord is op haar vraag, gaat zij op zoek naar andere mogelijkheden, en laat alsnog de abortus doen in het geheim. De kans is groot dat de abortus onveilig wordt uitgevoerd en / of dat iemand flink aan haar verdient. De kans om ziek te worden of te overlijden na een onveilige abortus is groot.

Ik hoorde vervolgens nog een situatie, waar ik geen woorden voor heb:

Bij een normaal huwelijk moet de man geld betalen voor zijn bruid. Als de man echter een jonge vrouw verkracht, kan hij zijn daad goed maken door met de vrouw te trouwen, hij hoeft dan niet voor haar te betalen, en de eer van het meisje of de jonge vrouw wordt gered. Mijn mond valt open van verbazing, en ik reageer spontaan: “Dus de vrouw wordt de rest van haar leven gestraft”.

Het zijn zaken die mij bezig houden en die complex zijn. Er is een werkgroep die zich bezig houdt met “Sexual Gender Based Violence”. Er gebeuren zeker activiteiten op dit gebied, maar om te komen van beleid, naar daadwerkelijke praktische activiteiten die effect hebben valt nog niet mee.

Het onderwerp ongewenste zwangerschappen is een zeer gevoelig onderwerp, en ik krijg het gevoel dat het me niet altijd in dank wordt afgenomen, dat ik dit onderwerp ter sprake breng. Ongewenste zwangerschappen behoort tot de belangrijkst oorzaak van de ziekte en sterfte van de moeder. 13% van de moedersterfte wereld wijd wordt veroorzaakt door een onveilige abortus.

Er zijn vele mensen en organisaties binnen Jordanië die vechten voor de rechten van de vrouw, onder andere de Jordan Women Union. Voor dit soort zaken is echter geduld nodig en een lange adem. Ik hoop dat ik een kleine bijdrage kan leveren.

Het is ernstig wat ik schrijf. Toch voel ik me prettig en op mijn gemak in Jordanië. Ik voel me hier gerespecteerd als vrouw en vrouwen worden zeker gerespecteerd, door een groot deel van de mensen. Helaas zijn er ook situaties waarin ik wil opkomen voor de rechten van mensen, zoals ik dat ook in Nederland zou willen doen in onrechtvaardige situaties.

Het ideaal is voor mij is een eerlijke en rechtvaardige wereld, waarin een ieder gerespecteerd wordt en mensen gelukkig naast elkaar kunnen leven.